Instalacja wykonana została z metalowej bramy wiodącej kiedyś do ambasady RFN, zlokalizowanej oniegdaj na ulicy Katowickiej na Saskiej Kępie. Nazywa się "przez Warszawę do wolności" i upamiętnia historię, z której większość z nas nie zdaje sobie sprawy.
W 1989 r., po naszych pierwszych częściowo wolnych wyborach, a przed upadkiem muru berlińskiego, w ciągu tych raptem kilku miesięcy przez Warszawę około 6 tysięcy Niemców z NRD przedostało się do Niemiec Zachodnich. Przybywali do Warszawy, Budapesztu czy Pragi i w tutejszych ambasadach RFN ubiegali się o azyl. Tu koczowali pod parkanem, a co bardziej zdesperowani przeskakiwali przez ogrodzenie. Tu spotykali się z życzliwością nie tylko tubylców, ale też władz państwowych i kościelnych.
We wrześniu odbyły się skromne uroczystości związane z tamtymi wydarzeniami.
O czym pozytywnym opowiadać Niemcom? Na niedawnym spacerze z dwiema sympatycznymi Niemkami mówiłam im o Wedlach, importowanych królach i Osi Saskiej; o prawie magdeburskim i zapożyczeniach kulturowo-cywilizacyjnych czasów Średniowiecza. Gdybyśmy wybrały się na Muranów, poszłybyśmy pewnie na skwer Willego Brandta.
Nie to, że unikałam tematów przykrych i tragicznych; w Warszawie nie sposób nie mówić o zniszczeniach wojennych i Powstaniu Warszawskim. Nie chciałam po prostu, by opowieść była monotematyczna, lub by odczuły niezamierzony wyrzut lub żal. Mam nadzieję, że udało mi się przekazać, co czuję; że świetnie pamiętamy o historii, ale żyjemy teraz.
