środa, 3 kwietnia 2024

Skwer im. Jerzego Janickiego - Ludna

Skwer u zbiegu ulic Ludnej i Czerniakowskiej od 2015 nosi imię Jerzego Janickiego, a od 2019 znajduje się też tu ławeczka upamiętniająca tego pisarza i scenarzystę.

Janicki uważany za jednego z prekursorów polskiego serialu telewizyjnego, napisał scenariusze do „Przygód psa Cywila”, „Ballady o Januszku”, „Polskich dróg” czy „Domu”. "Dom" uważany jest jest za serial, który miał wielkie znaczenie dla budowania powojennego wizerunku i mitu Warszawy. Janicki był też współautorem powieści radiowej „Matysiakowie” nadawanej nieprzerwanie od ponad 60 lat. Sam autor, tak samo jak Matysiakowie, mieszkał całkiem niedaleko przy ulicy Dobrej.

*

Skwer, przystanek, budynki w tle - to część pejzażu mojego dzieciństwa, kiedy odwiedzałam mieszkającą opodal babcię. Z czasem okolice te nawiedzałam coraz rzadziej, mimo że zarówno zajęcia na moich studiach jak i jedna z pierwszych prac  zlokalizowane były opodal, w pobliżu Placu Trzech Krzyży. 

Coraz bardziej sporadyczne wizyty w okolicy owocują raz po raz takimi zadziwieniami, jak na przykład dostrzeżenie biurowca na rogu Ludnej i Kruczkowskiego (oj, a to już było 10 lat temu!). Tak i ławeczka Janickiego stoi tu już niemal 5 lat, a ja dopiero teraz ją spostrzegłam.

..tymczasem od kilku miesięcy pracuję na Ujazdowie, co sprawiło, że zatoczyłam koło i znowu nawiedzam ten rejon częściej, choć zwykle w przelocie. Z pewnością będę zacieśnić więzi z Solcem dalej, co nastąpi niechybnie po przeprowadzce tej wiosny :)

A dotychczasowe migawki z Solca na tym blogu: święta Barbara na rogu Ludnej i Solca, Muzeum Azji i Pacyfiku, wzmianka o cukierni na Solcu (czas sprawdzić ją osobiście).

wtorek, 28 czerwca 2022

widoki z Pałacu Kultury

Okazuje się, że ostatni raz na tarasie Pałacu Kultury byłam 10 lat temu! Fotki z 2012 roku można podejrzeć tutaj - niestety wtedy nie przedstawiłam fotograficznie wszystkich stron świata.

Przez ten czas na pewno przybyło wieżowców, co trochę urozmaica ogólnie płaską panoramę. W 2012 Żagiel Libeskinda dopiero się budował.

I optymistyczny akcent, w który bardzo chciałabym wierzyć...

sobota, 1 stycznia 2022

kaplica p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Uwielbiam spacery po „nie moich okolicach” i spontaniczne odkrycia. Takim odkryciem tej jesieni była neogotycka kaplica p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Oficjalny adres to ulica Brzeska 12, jednak ja znalazłam ją idąc ulicą Markowską.

Kaplica została wzniesiona w 1910 z inicjatywy sióstr Kanoniczek, które posługiwały w dawnym szpitalu kolei Skarbowych Nadwiślańskich. Następnie pełniła rolę kaplicy przyszpitalnej szpitala im. Michała Okońskiego i obsługiwana była przez księży Pallotynów.


Kaplica była zamknięta, więc nie mogłam zajrzeć do środka. Najwięcej informacji i fotek wnętrz znalazłam na blogu Stowarzyszenia Michałów, stąd wiem, że powierzchnia kaplicy to ok. 30 m kw., co prawdopodobnie czyni obiekt najmniejszym kościołem na Pradze. Ołtarz ustawiony jest w sposób analogiczny do świątyń przedsoborowych, gdy kapłan odprawiał mszę stojąc tyłem do wiernych.

W środku znajduje się obraz Matki Boskiej Stolicy Mądrości, wzorowany na wizerunku „Sedes Sapientiae” jezuity Marko Ivan Rupnika z 2000 rok. Wokół obrazu działa ruch rodzinnyWięcej o obrazie znajdziecie tutaj, a tutaj o rzymskiej ikonie.


Kaplica, jak i okoliczne budynki mają status zabytku. Uwagę zwracają także sąsiadujące modernistycznie zaokorąglone budynki poszpitalne.
Teren ten od XIX wieku związany był z koleją. Najpierw w latach siedemdziesiątych zostały wzniesione tu obiekty Szkoły Technicznej Kolei Terespolskiej. Od 1900 roku w znacznie rozbudowanych budynkach rozpoczął tu swoją historię Szpital Kolejowy - zlikwidowany około 2007 roku. Tradycje dawnego szpitala kontynuuje od 2009 roku prywatne Praskie Centrum Medyczne.


Oprócz wymienionych w tekście linków, korzystałam także z Ulica Brzeska 12 - Praga Północ | Warszawa (twoja-praga.pl)

niedziela, 19 grudnia 2021

gmach Związku Zawodowego Pracowników Samorządu Terytorialnego RP, Al. Jerozolimskie 91

Kamienica zaprojektowana została przez Leona Suzina oraz Bohdana Krzemieniewskiego w latach 1933-36.

Płaskorzeźba nad wejściem do gmachu pochodzi z 1936 i po wojnie została wzbogacona o słówko "Ludowej".

Przedwojenny wygląd kamienicy można podejrzeć na stronie Warszawa1939.


Kamienica Rostkowskiego, Al. Jerozolimskie 99

Numer 99: Kamienica Rostkowskiego z 1911. Nietypowo posiada podwórze otwierające się na ulicę. Została zaprojektowana przez szkockiego architekta Arthura Gurneya. Jej mocarna fasada zmiękczona jest posecesyjnymi dekoracjami. Na stronie Warszawa1939 widać, o ile skromniejsza i ustatkowana stała się jej bryła w wyniku powojennej odbudowy.

Powyższe zdjęcia pochodzą ze spaceru w 2014. W kwietniu 2019 kamienica ciągle nie wyglądała na odnowioną.

galeria rzeźb na Gocławiu

W trakcie mojego szwendania po Gocławiu podczas pierwszego pandemicznego zamknięcia, monotonność blokowisk urozmaicały mi rzeźby ustawione na skwerach, między blokami... Powstały w latach 1978-80 w trakcie plenerów rzeźbiarskich studentów Akademii Sztuk Pięknych. Plenery były finansowane przez Pracownię Zagospodarowania Przestrzennego działającej przy spółdzielni Mieszkaniowej "Osiedle Młodych" - czyli obiekty te powstały celowo, by udekorować przestrzeń miejską. 

Czesław Kozanowski, "Wzlot"

Ludwik Ferenz (bez tytułu)


Barbara Falender, "Hommage a Alina Szapocznikow"

Jerzy Teper (bez tytułu)

Stanisław Michalik, "Płomień"

Czesław Kozanowski, "Nike"

Marek Sarełło, "Upadek Ikara"

Rzeźb jest więcej, do znalezienia także na innych osiedlach Pragi Południe.

Rzeźby wykonane są z kamienia, głównie piaskowca i marmuru. Jak każdy materiał, tak i ten narażony jest na niszczenie z upływem czasu. Zauważył to mieszkaniec Pragi Południe, który w tym roku zgłosił do budżetu obywatelskiego projekt renowacji kilku z rzeźb. Niestety, projekt nie został wybrany w głosowaniu.

sobota, 20 listopada 2021

"Ikaria" Mitoraja

 O warszawskich "mitorajach" opowiadałam już w innym wpisie. Dziś o "Ikarii" - dziele, które stanęło na dziedzińcu Pałacu pod Blachą na początku tego roku i będzie zdobić tę przestrzeń do końca 2021.

Prezentowana kopia została odlana w 1996 i pochodzi z prywatnej kolekcji.


Przyczynkiem do tej czasowej ekspozycji jest jubileusz Zamku Królewskiego. W tym roku minęło pięćdziesiąt lat od podjęcia decyzji o odbudowie. Jubileusz potrwa w sumie trzy lata - aż do 50. rocznicy oficjalnego otwarcia odbudowanego Zamku (2024).