Kopiec Powstania Warszawskiego

Oficjalne wejście na Kopiec znajduje się od ulicy Bartyckiej, stamtąd wiodą najdłuższe ponoć schody w Warszawie. Jednak tym razem zdobywałam to wzniesienie od ulicy Grupy AK „Północ”. Na chybił trafił, weszliśmy w jakąś ścieżynę wiodącą przez zarośla na kopiec. Niektóre podejścia są dość strome, ale nawet taka niewyrobiona drużyna jak my jest w stanie je przejść (część z nich stanowi dzikie ścieżki rowerowe – dość ekstremalne 😮 )

Kopiec został usypany tuż po wojnie z gruzów Warszawy. W późniejszych latach dosypywano też na nim śmieci, tak więc jeszcze do lat dziewięćdziesiątych nie nosił żadnej dumnej nazwy: przez długi czas był po prostu Kopcem Czerniakowskim, lub po prostu Górą Śmieci…

Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Światowy Związek Żołnierz AK oraz ppłk. inż. Architekt Eugeniusz Ajewski zaczęli starania o nadanie temu miejscu obecnej nazwy. Zostało to uwieńczone sukcesem w 2004, kiedy w 60 rocznicę powstania warszawskiego nadano mu nazwę Kopca Powstania Warszawskiego. Od tamtej pory na szczyt można wspiąć się po schodach. Symbol Polski Walczącej, wg. projektu ppłk. inż. architekta Eugeniusza Ajewskiego stoi tu od 1994. To między innymi tutaj obchodzone są powstańcze uroczystości rocznicowe.

Moje wcześniejsze wizyty na Kopcu: lipiec 2012 oraz marzec 2019.